"ಅಮ್ಮ"

ಅವಳು ಪ್ರೀತಿಯ ಕಡಲು
ಜೀವ ಮೀರಿ ದುಡಿವಳು ಕಂದನ ಒಳಿತಿಗೆ ದಿನಾಲು.
ಅವಳ ಮಡಿಲು ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕ
ಕಂದ ಮರೆವನು ಜಗತ್ತಿನ ನಾಕ.

ನಿನ್ನ ಅಕ್ಕರೆಯ ಮೀರಿ
ಏನಿದೆ ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಾಯಿ ?
ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನಾನಿರಲಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ನನ್ನ ಜೀವನ ಬೆಲ್ಲ.

ತಾಯಿ ದುಡಿದಳು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ,
ನೆರಳು ಬಂದಾಗ ಹಿಗ್ಗಲಿಲ್ಲ
ಬಿಸಿಲು ಬಂದಾಗ ಕುಗ್ಗಲಿಲ್ಲ, ಕತ್ತಲೆಗೆ ಹೆದರಲಿಲ್ಲ.
ಅವಳು ನಡೆದಲು ಆನೆ ನಡೆದ ದಾರಿಯಂತೆ.

ಕೂಗಿದರು, ಕರೆದರು, ಜರಿದರು, ದೂರಿದರು
ಗಂಡನಿಲ್ಲದ ಹೆಂಗಸು ಹೇಗೆ ಬದುಕೀತು ಎಂದು.
ಅವಳು ಕೂಗಿಗೆ ಕಿವಿಗೊದಲಿಲ್ಲ, ದೂರಿಗೆ ಮನಗೋಡಲಿಲ್ಲ
ಸಾಗಿ ಬಂದಳು ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ದೋಣಿ ದಡ ಸೇರಿದಂತೆ.

ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ನನ್ನ ತಾಯಿ
ನೀನು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬದುಕಿ ಬಾಳಿದ್ದು ನನಗಾಗಿ ಎಂದು.
ನಾನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ ನನ್ನ ತಾಯಿ
ನಿನ್ನ ಕಷ್ಟದ ಬದುಕು ನನ್ನ ಸುಗಮ ಜೀವಕೆ ಸೋಪಾನವಾಯಿತೆಂದು.

ಬೆನ್ನು ಬಾಗಿ, ಮರೆವು ಶುರುವಾಗಿ
ರೋಗ ಬಂದರೂ ದುಡಿದಳು ನನ್ನ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ.
ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಸಾಕಿತ್ತು ಒಂದು
ರೊಟ್ಟಿ ಊಟದ ಕೆಲಸ ನಿನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿ.

ನನಗೆ ಯಾವ ದೇವರೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಹೋಲಿಸಿ, ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಲು.
ಇಲ್ಲಿ ಇರುವ ದೇವರೆಲ್ಲ ಇರುವುದು
ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಬಲಿ ಬೇಡಿ ಕುಣಿಯಲು.

ಹೆಣ್ನ ಜರಿದು ಮಣ್ಣು ತಿಂದರು.
ಮಣ್ಣಿನ ಮಗನಿಗೆ ಗೊತ್ತು, ಹೆಣ್ಣೇ ಮನೆಯ ಸ್ವತ್ತು.
ತಾಯಿ ನಿನಗಿದೋ ಕೋಟಿ ವಂದನೆ,
ನನ್ನ ಜಗತ್ತಿಗೆ ತಂದಿರುವುದಕ್ಕೆ ನೂರು ಅಭಿನಂದನೆ.

"ನನ್ನ ಜೀವ"

ಪ್ರಿಯೆ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದ ಕ್ಷಣದಿಂದ
ನನ್ನ ಮನವ ಆವರಿಸಿದೆ ನಿನ್ನ ಅಂದ.
ನಾ ಕನವರಿಸುತಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಚಂದ.

ನಿನ್ನ ನೀಳ ಕಂಗಳ ಚಲುವ
ಹೇಗಂತ ಹೊಗಳಲಿ ನನ್ನ ಒಲವ ?
ಕೇದಿಗೆ ಗರಿಗೂ ಮೀರಿದ ಹೊಳಪು
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ನಯನಕೆ ಮುಡಿಪು.

ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲನೆ ಬೀಸುವ ತಂಗಾಳಿಗೆ
ವೀಣೆಯ ತಂತಿಯಂತೆ ಅಲುಗಾಡುವ
ನಿನ್ನ ಕೇಶ ರಾಶಿಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದ
ನೂರಾರು ಕೇಶದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಅಂದ ಆದೆಸ್ಟು ಚನ್ನ.

ನೀ ನಡೆವ ದಾರಿಗೆ ಹೂ ಹಾಸುವಾಸೆ
ಬರಲಿ ಹುಡುಕಿ ನನ್ನ ಅವಕಾಶ,
ನೀನು ನಡೆದು ಸುಸ್ತಾದರೆ
ನನ್ನ ತೊಳಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮಲಗಿಸುವಾಸೆ.

ನನ್ನ ಒಲವೆ ನಿನಗೆ ಒಂಚೂರು
ನೋವಾಗಬಾರದು.
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿ ನೋವಲ್ಲಿ
ಎಂದೂ ಬಳಲಬಾರದು.

"ಒಂದು ತಿಳು ಬೆಳದಿಂಗಳು"

ನಲ್ಮೆಯ ನೋಡಲು
ಸವಿ ಮಾತನಾಡಲು
ತಿಳು ಬೆಳದಿಂಗಳು
ಹೊಸೆಯಿತು ಪ್ರೀತಿಯ, ಹಗ್ಗವನು

ಜಸ್ಟ್ ಮಾತ್ ಮಾತಲ್ಲಿ
ನಲ್ಮೆಯ ಸೊಂಪಾದ ಚೆಲುವಲ್ಲಿ
ಚಂದ್ರನ ತಂಪಾದ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ
ಹಿರಿ ಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗಿದರು, ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಬ್ಬರು

ಬೆಳಗಿತು ಭೂ ಮುಗಿಲು
ಹೊಳೆಯಿತು ಪ್ರೀತಿಯ ಹೊನಲು
ಹರಿಯಿತು ಸಂತೋಷದ ತಿರುಳು
ಪ್ರೇಮಿಗಳಾಗಿದ್ದರು, ಒಂದು

ಸಮಯದೊಂದಿಗೆ ಸಮಾಗಮ
ನಲುಮೆಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಮ
ಪಸರಿಸಿತ್ತು ಸುವಾಸನೆ ಘಮ ಘಮ
ಅರಳಿತ್ತು ಅಲ್ಲೊಂದು ಒಲವಿನ, ಹೂ.